آیه 121 سوره صافات

إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121)

إِنَّا كَذلِكَ‌: بدرستى كه ما چنانچه اجلال و تعظيم ايشان نموديم، نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ‌: پاداش مى‌دهيم نيكوكاران را به ثواب جليل بر وجه تجليل.

وَ لَقَدْ مَنَنَّا عَلى‌ مُوسى‌ وَ هارُونَ (114) وَ نَجَّيْناهُما وَ قَوْمَهُما مِنَ الْكَرْبِ الْعَظِيمِ (115) وَ نَصَرْناهُمْ فَكانُوا هُمُ الْغالِبِينَ (116) وَ آتَيْناهُمَا الْكِتابَ الْمُسْتَبِينَ (117) وَ هَدَيْناهُمَا الصِّراطَ الْمُسْتَقِيمَ (118)

وَ تَرَكْنا عَلَيْهِما فِي الْآخِرِينَ (119) سَلامٌ عَلى‌ مُوسى‌ وَ هارُونَ (120) إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (121) إِنَّهُما مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ (122)

ترجمه‌

و بتحقيق منّت نهاديم بر موسى و هارون‌

و نجات داديم آن دو و قومشانرا از اندوه بزرگ‌

و يارى كرديم آنانرا پس بودند ايشان غلبه‌كنندگان‌

و داديم بآن دو كتاب واضحى را

و هدايت نموديم آن دو را براه راست‌

و باقى گذارديم براى آندو در آيندگان‌

ذكر خير سلام بر موسى و هارون را

همانا ما اينچنين پاداش ميدهيم نيكوكارانرا

همانا آن دواند از بندگان ما كه گروندگانند.

تفسير

خداوند منّان منّت نهاد بر حضرت موسى و هارون از پيغمبران بنى اسرائيل بنبوّت و رسالت و معجزات بسيار و منافع دينى و دنيوى بيشمار و نجات داد آن دو و تمام آنطائفه را كه دوازده قبيله بودند معروف بأسباط از دوازده پسر حضرت يعقوب ارهمّ و غم و اندوه بزرگى كه داشتند از تسلّط قبطيان و فوعون و فرعونيان بر آنها كه بر صغير و كبيرشان رحم نمى‌نمودند و شرح حالشان مكرّر ذكر شده كه بچه اعمال شاقه‌اى وادارشان ميكردند و خداوند ببركت آن دو وجود محترم نصرت داد ايشان را بر دشمنانشان و بر آنها غلبه نمودند بطوريكه نا انقراض عالم ذكر آن در السنه و افواه باقى است و بالاتر از همه آنكه خداوند كتاب تورية را كه مشتمل بر احكام بليغه و نصائح و مواعظ شافيه وافيه كافيه براى اداره امور دنيوى و اخروى آنها در آن عصر تا زمان حضرت عيسى عليه السّلام بود بآن دو عنايت فرمود و بشارت داد در آن معجزه پيغمبر آخر الزّمان از نسل حضرت اسمعيل كه عموى آنها بود و اولاد او را برادران خودشان ميخواندند و آنكه دين او كامل كننده تمام اديان و تا روز قيامت باقى است و هدايت نمود آن دو را براه راست بهشت و ولايت امير المؤمنين و ائمه طاهرين عليهم السلام و بقيّه آيات در قصّه نوح عليه السّلام بيان شد.

إِنّا كَذلِك‌َ نَجزِي‌ المُحسِنِين‌َ (121) إِنَّهُما مِن‌ عِبادِنَا المُؤمِنِين‌َ (122)

شرح‌ و بيانش‌ ‌در‌ آيات‌ ابراهيم‌ ‌که‌ فرمود كَذلِك‌َ نَجزِي‌ المُحسِنِين‌َ إِنَّهُما مِن‌ عِبادِنَا المُؤمِنِين‌َ گذشت‌ محتاج‌ بتكرار نيست‌.

186

]

(آیه 121)- و در هفتمین و آخرین مرحله به جزا و پاداش بزرگ خود به آنها پرداخته، می‌گوید: آری! «ما این چنین نیکوکاران را پاداش می‌دهیم» (إِنَّا کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ).

اگر آنها به این افتخارات نائل شدند بی‌دلیل نبود، آنها محسن بودند، مؤمن و مخلص و فداکار و نیکوکار، و چنین کسانی باید مشمول این همه پاداش شوند.